maandag 28 februari 2005

gossips

In Duitsland is het proces tegen Hans B. van start gegaan. De man overtrad de nieuwe antinazi wet dat sinds 1 februari 2005 van kracht is. Die wetgeving verbiedt niet alleen het dragen van hakenkruisen, maar ook andere uiterlijke kenmerken die aan de nazi’s doen denken. Hans B. liet zich een snor groeien die verdacht op die van Hitler’s leek.

Niet alleen Duitsland heeft een snorrechtszaak; ook in Gent kennen ze een snorgeschil. Bert Kruismans en Kruismans BVBA hebben een schadeclaim van 2 500 euro + een scheerbeurt voor betrokkene ingediend wegens inbreuk op het Kruismans-patent. Dat octrooi verleent aan de heer Bert Kruismans het exclusieve recht om een snor zoals de zijne te dragen. Pittig detail: de dagvaardiging is voor een vrouw.

In Brussel heeft president Bush deze week een scheet gelaten. Het was een scheet in een fles. Deze nieuwe recordpoging leverde hem alweer de hoofdpagina in diverse kranten op.

Op de Eureka-beurs in Brussel werd een erectielichtschakelaar voorgesteld. Een erectie treedt op op het moment dat de slaper zou moeten ontwaken. Als de schakelaar op lulhoogte aan de zijkant van het bed gemonteerd is, zou in theorie de schakelaar door de stijf geworden penis aangeraakt kunnen worden waardoor het licht zou aanfloepen. De uitvinder is er rotsvast van overtuigd dat 75 % van de mannelijke bevolking door dit systeem kan gewekt worden.

maandag 21 februari 2005

Wekelijks

Bloggen is een levenswijze. Toch vind ik dat een webblog niet zwaar mag doorwegen op mijn avondvrijetijdsbestedingen, wat het momenteel helaas wel doet. Steeds weer pijnigde ik mijn brein op zoek naar inspiratie en voor ik het wist was ik weer twee uur verder.

De creativiteit leed onder de krampachtigheid. Mijn teksten zwakten af en de blews staken de kop op.

Daarom besloot ik om vanaf vandaag enkel nog wekelijks te publiceren. Vaste afspraak: maandagavond.

…om nog beter uw week te beginnen
…om nog bondiger en scherper uit de hoek te komen
…om jullie nog 6 dagen de tijd te geven om ook andere webblogs te bezoeken

Tot volgende week maandag.

vrijdag 18 februari 2005

Even...

...aan het uitregenen.

donderdag 17 februari 2005

Motto voor de ochtend

Voor de spiegel je haar goed leggen en denken: het kan elk moment zijn dat ik een mooi en lief meisje tegen het lijf loop.

Het zou zonde zijn om juist op dat moment in je groene joggingsbroek met witte sokken over de broekspijpen, je zondagse schoenen; een t-shirt met verfspatten en je haar in de war als een gedrogeerde koe tussen de winkelrekken in de GB te dwalen om uiteindelijk met een pak bier bij de mega schone, bangelijke jonge, "vrij-gezellige" kassierster aan te schuiven.

Helaas voor jou. Een eerste slechte indruk duurt maanden om weg te werken bij de persoon die die indruk opgedaan heeft...

Vandaar dus mijn motto: zit mijn jasje goed? Zit mijn dasje goed?

maandag 14 februari 2005

Valentijn

7u50 op de Keyserlei

Een jongen stond met een rode roos te wachten. Ietsje verder verzamelden de Antwerpse politie voor een hotel. Er stonden wel 4 combi’s. Op de bovenste verdieping stond een man hele lelijke woorden naar mij te roepen. Ik verstond hem niet. Desondanks het taalgebruik zwaaide hij naar mij. Ik zwaaide terug, maar dacht toch: Man, val dood. Zulke vuile woorden.

10u op het werk

Melige maandag, ik zou het zelf niet beter kunnen omschrijven, maar Stubru was me voor. En melig was het wel. Zoete muziek, alsof elke cd in de stroop gedopt werd vooraleer het in de player gegooid werd.

16 u mijn horoscoop

Vandaag ga je de ware tegen het lijf lopen.

16u30 op de trein

“Hallo, Caroline? Waar kan ik een mooie riem voor mannen kopen? ‘k Moet nog om een Valentijn voor Davy.”

19u in het Nieuws

Interview met een 11-jarige babe. Je ziet het nu al dat ze later veel venten zal slijten. Tussenstand: 2 vriendjes gedumpt.

21u30

Wit in Vegas op één.

22u

Eindelijk rust.

zondag 13 februari 2005

Pissed

Je hebt zo van die periodes dat je pissed bent op alles en nog wat. Ik heb zo een moment.

Vandaag heb ik mij dood ge-ergerd aan politieke uitspraken. Omdat de vrachtwagenchauffeurs het inhaalverbod bij regen niet naleven, zullen we die wet maar afschaffen.

De wetgeving bestaat verdorie een jaar, maar werd nooit op naleving gecontroleerd.

Het zegt: als er druppeltjes uit de hemel vallen, regent het en mag er niet ingehaald worden (sic Anciaux op de vraag van Febetra: wij weten niet goed wanneer het verbod ingaat, maw we weten niet wanneer het regent).

Bij deze: doe alles wat je graag wilt doen, en als het niet mag van de wet, geen probleem, ze schaffen die dan wel af.

Fuck politici.

zaterdag 12 februari 2005

Als zij het mogen...

Door wegwerkzaamheden aan een rond punt in Dendermonde moet het verkeer uit beide richtingen op eenzelfde strook met behulp van verkeerslichten. Als het aan de ene kant groen is, moet de andere kant, waar het uiteraard rood is, mooi wachten tot de ene kant gepasseerd is.

Gisterennacht zette ik aan, omdat het voor mij groen was. Op het moment dat ik voorbij de lichten reed, zag ik een pipo aan de andere kant aanzetten. Toen mijn belager me naderde, schoot hij zich op het voetpad.

Volgens mij zijn dit drie zware overtredingen: door het rode licht rijden, op het voetpad rijden en eigenlijk spookrijden.

Als gewone burger zou je het bij politierechter Peter D’hondt nogal mogen bekopen, maar mijn tegenligger niet. Het was immers de politie van Dendermonde zelf, weliswaar zonder zwaailicht en zonder sirene. Kortweg: een voertuig in het verkeer gelijk een ander en dus niet gerechtigd om zulke overtredingen te begaan.

Ik heb dan toch lekker naar hen geclaxonneerd.

donderdag 10 februari 2005

Lenks en richts

Ik kon mijn oren niet geloven. Jo Vally gaat in de politiek en hij neemt zijn fanclub mee naar de stembus. De stemmers zullen met de volgende verkiezingen verrast worden met een live optreden in het stemlokaal. Margriet Hermans en Walter Grootaerts zullen ook van de partij zijn. Er wordt aan een guest-optreden gedacht.

Bekend zijn helpt.
Dirk Sterckx en Flor hadden hun tv 1 kijkers, Walter, Margriet en Jo hun fanclubs (believe it or not, zelfs Jo heeft een fanclub) en Inge Vervotte de ACV-militanten. Steve zijn stamgasten en Dedecker zijn sportmilieu.

En mocht de ene partij je niet aanstaan, loop je gewoon over naar een andere, ongeacht hun ideologie. Rechts is linkser en links wordt rechtser.

Dat laatste moet Jo ook gedacht hebben, want hij twijfelt nog bij welke partij hij zou gaan: CD & V of VLD. Wat vroeger hemel en aarde verschil was, wordt nu in een adem uitgesproken. Je zou er duizelig van worden.

woensdag 9 februari 2005

Air-bag

Deze middag wandelde ik op de Lombardenvest. Het was er smal. Het voetpad lag opengebroken door kabelwerkzaamheden.

Waarschijnlijk was dat ook de reden waarom er niet veel volk op de been was. Ik zag enkel een knappe blondine, wellicht door mijn selectief gezichtsveld. Ze stond te bellen.

Net op het moment dat ik haar kruiste op het stuk waar je eigenlijk maar met 2 kunt staan, voelde ik een stomp in mijn rug. Mocht ik in een wagen gezeten hebben, zouden de air-bags beslist open gesprongen hebben.

Het werd donker voor mijn ogen. Toch was ik niet bewusteloos. Ik snakte naar adem. Ondertussen hoorde ik een licht gilletje.

Mij van geen kwaad bewust klampte ik me vast. Het was er warm en zacht. Lekker aangenaam.

Achter mij hoorde ik een man: “ ’t Is hier krap, he, juffrouwtje”.

Ik voelde een tweede stomp. Een andere man vertelde tegen de dame hoe smal het wel was.

Zij moeten spreken, dacht ik, met mijn neus tussen haar borsten.

Het werd stil.

“Mag ik nu mijn borsten terug?” vroeg de jongedame aan me.

“Tuurlijk, tuurlijk” stamelde ik.

Blozend zette ik mijn weg voort.

dinsdag 8 februari 2005

MSN

Vroeger telefoneerde ik vaak. Het was het enige medium waarmee ik ‘direct’ contact met mijn kameraden had. Ik belde ook enkel naar vriendjes die ik kende.
Af en toe zat ik wel verveeld met stiltes. Ik kon moeilijk de hoorn opzij leggen en me met iets anders bezig houden.

Met MSN is er wel wat veranderd. Mijn lijst puilt uit van onbekenden en als ik eens zonder inspiratie zit, loop ik naar de keuken voor een cola.

Nu zit ik gefrustreerd te klikken op het MSN-icoon. Ik geraak niet online. Ik wil chatten. Mijn cybervriendjes horen. Ook al ken ik ze niet. De enige troost die ik heb, is het nieuws op de Proximuswebsite

Als Proximus-klant belt u tijdens het weekend gratis!

Elke vrijdag en zaterdag van februari, telkens vanaf 23.00 tot 6.00 uur 's ochtends, zijn uw oproepen van Proximus naar Proximus gratis.

En daar hoeft u helemaal niets voor te doen: u geniet dit uitzonderlijke voordeel automatisch. Maak er dus gebruik van!


Mijn enigste lichtpuntje in deze communicatiestoornissen.

maandag 7 februari 2005

Haloscan

Haloscan commenting and trackback have been added to this blog.

...daardoor zijn alle andere comments verdwenen...
...maar is de comment op deze site vereenvoudigd.

Veel plezier ermee, en hopelijk veel reacties ;-)

Nederlanders

Beste Nederlanders,

ik ben ontzettend blij met jullie bezoek. Hopelijk begrijpen jullie de nogal Vlaams getinte verhalen en woorden. Er valt wel steeds iets te schrijven over ons Vlaanderen en ons apenland. Mochten jullie enige zaken niet duidelijk vinden, kunnen jullie steeds mailen.

Mvg

Hannibal Gent

Ey Olsjt

Is da ier een fiestje? Of is da ier ne zatten ne zatten ne zatten boel?

Gisteren vertoefde ik in Aalst en Zele. Laat ik beginnen met Aalst.

Vergezeld door 2 schoonheden, maakte ik me op om de 75 praalwagens te bekijken. Thema’s als oorlog in Irak, Alle Alle Zimbabwe, het op de klippen gelopen huwelijk van Kim Cleysters en de gevluchte Congolese soldaten (die in opleiding in België waren), kwamen meerdere malen aan bod.

De ene had veel tijd en geld in zijn wagen gepompt terwijl de ander er waarschijnlijk zaterdagnamiddag aan begonnen was. En het hoeft niet altijd pracht en praal te zijn. Er liep een oude dame met looprek rond en een plakkaat dat zij ook een kind wou. Subtiel. Minder subtiel was de uitbeelding van Afrika, ware het dat zij nog steeds in strooien rokjes rondlopen en kannibalen zijn.

Het Vlaams Belang, oftewel Vlaams Behang, heeft nog nooit zoveel gratis publiciteit gekregen. Sommige carnavalisten maakten er een echte voorlichtingscampagne van. Wat te denken van de Vlaamse Bokkenrijders?

Een groep heeft mijn hart gestolen. Zij beeldden de oorlog in Irak uit. De mensen in de stoet waren verkleed als ontmijningslui, nog het beste te vergelijken met Homer’s uitrusting uit de kerncentrale. Veel variatie in hun muziekkeuze, grappige danspasjes en zeer origineel verhaal. Het was zo visueel dat ik er geen woorden voor vind om het jullie uit te leggen.

De strijd tussen Dendermonde en Aalst blijft helaas duren. Deiremonde stinkt en verwijten over het peird waren niet echt uitnodigend. Nochtans zaten de bussen van Dendermonde naar Aalst boordevol. Spijtig dat na zoveel jaar er nog geen verzoening zichtbaar is.

Aalst kende niet alleen feestvreugde. De feestvierders hebben geen Keizershallen (de plaatselijke grote fuifzaal) meer; er werden dit jaar strengere feestregels uitgevaardigd en het ziet er naar uit dat ze de komende jaren hun kermisplein kwijt zullen spelen door de bouw van een ziekenhuis. Benieuwd of Aalst Carnaval binnenkort niet naar Dendermonde verhuist :-p

Eens terug in Zele, pikte ik een filmpje in het jeugdhuis mee. De plaatselijke VP-werking was net terug van voorbereidingsweekend. Volop in de feeststemming van hun weekend, zongen zij op de tonen van Freestyler: ey Olsjt, is da ier een fiestje, of is da ier ne zatten, ne zatten, ne zatten boel? Een vraag waar ze in Aalst de komende dagen zeker niet wakker van zullen liggen.

zaterdag 5 februari 2005

Sneeuwpret

.

vrijdag 4 februari 2005

Arti Farty

Hannibal Gent is trots trendzetter te zijn met het woord Arti Farty. Typ maar eens in in Google of doe een gok.

Michael

Meer en meer mannen hebben een slap pietje. Dat stond vandaag in De Standaard. Gisteren was het in Koppen anders: daar ging het over een stijf pietje. Het pietje van Michael.

Ik heb het wel altijd een rare kwiet gevonden. Wie bouwt er als volwassene een fort om ballonnengevechten te houden? Anderzijds: het is niet omdat iemand niet past in het kadertje, dat hij automatisch schuldig is.

De getuigenissen waren niet mals. De slachtoffers zullen vertellen dat Michael met hen pornosites bezocht en hen masturbeerde. Vraag blijft: hoe bewijs je dit allemaal? Zullen er coockies op de pc’s gevonden worden? Was er een medisch onderzoek? Of is het woord tegen woord?

De Amerikanen dachten beslist: wat ze in België met Dutroux kunnen, kunnen wij ook, maar wel spectaculairder, bigger…

Anyway, in Thuis zijn ze al enkele weken op zoek naar een pedofiel. Drie keer raden wie ze een hele tijd verdacht vonden… Juist: Michael.


Je zal maar Michael heten, in deze tijden…

donderdag 3 februari 2005

Eerst zien

Mensen zijn eigenzinnige wezens. Ook al zien ze dingen, toch willen ze het zelf ook eens uitproberen. Soms met succes, soms ook niet.

Vandaag probeerde een militair in het station een harmonikadeur van een boemeltrein te openen. Het lukte hem niet. Twee meisjes die op een kleine afstand stonden toe te kijken, probeerden het ook eens, ondanks dat ze zagen dat een stoere bink de deur niet open kreeg.
Helaas voor hen kregen ze de deur ook niet open. Ik kwam er als derde aan, maar ik raakte de klink niet aan. Ik had immers de stickers met ‘defect” zien hangen.

En toch. Je moet niet alles geloven wat je ziet. Onlangs zag ik een hoop mensen op de trein aan de linkerdeur prutsen. Voor het gemak nam ik de rechterdeur, aangezien links op de sporen uitkwam en rechts op het perron.

Eerst zien en dan geloven? Nee hoor, eerst uitproberen en dan geloven. Toch zijn er enkele dingetjes die ik persoonlijk niet ga uitproberen: vingertjes in stopcontact steken, radio in een bad gooien… dat wil ik wel zien en geloven, zonder het uit te proberen.

woensdag 2 februari 2005

Chocomelk en sokken

Ik lijd aan de Johannus-Paulus II ziekte. Gelukkig heb ik het niet zo erg dat ik in allerijl in het ziekenhuis opgenomen moet worden. Met de beentjes in de lucht luisterde ik naar de radio. “Ik heb een heel apart gevoel van binnen” klonk het in de woonkamer.
“Dat zal wel” dacht ik, met een priemende thermometer in mijn donkerste holte.

Ik hou niet van ziek zijn. Vroeger wel. Toen kreeg ik warme chocomelk en een cadeautje, meestal een brandweerwagen. Als ik dan 10 brandweerwagens had, speelde ik Tschernobieltje. Ik stak een aluminiumschaal gevuld met bestek in de microgolf. En wanneer het explodeerde, kwam ik ter hulp. Sinds dat voorval krijg ik enkel nog rode sokken.

Nu lig ik in de zetel, zonder rode sokken, zonder chocomelk met 5 gillende kinderen rond mij. Mijn hoofd bonkt open en toe. Ik sluit mijn ogen, en droom van de goede oude tijd.

dinsdag 1 februari 2005

Discreet

Versuft door de warmte, licht verveeld, speelde ik patience. Nog een uur te gaan, dacht ik. Al dromend van de vrije avond, werd ik opgeschrikt door de laatste hit van Britney Spears. Ik tuurde rond, want er stond geen radio in de buurt.

“Dat is mijn Nokia 3510.” antwoordde de blondine rechtover mij.
“Neem je dan niet op?” vroeg een collega.
“Nee, want ik gebruik mijn GSM enkel in noodgevallen of om mijn kinderen te bellen. Bovendien is GSM’en storend op het werk ”

De blondine nam een break om wat zuurstof in haar borsten te pompen en vervolgde:
“ik heb daarnet met een vriendin gebeld voor carnaval. We zouden een kroontje maken met ijzerdraad. Allei, da’s toch banaal dat ze je daarvoor op het werk bellen.”

Er viel een stilte van exact 5 seconden.

Tuutuutuut tuuuuuuuuuut tuuuuuuuuuuuut tututut tut (2 X)

Ik schrok zo hard dat ik mijn harten negen op de verkeerde rij legde. Ik knarsetandde.

“Ja” gooide de blondine op “nu moet ze me sms’en. Dat is veel discreter”.


Voor een keer mag je aannemen dat dit verhaal 100 % waar gebeurd is.