Chocomelk en sokken

Ik lijd aan de Johannus-Paulus II ziekte. Gelukkig heb ik het niet zo erg dat ik in allerijl in het ziekenhuis opgenomen moet worden. Met de beentjes in de lucht luisterde ik naar de radio. “Ik heb een heel apart gevoel van binnen” klonk het in de woonkamer.
“Dat zal wel” dacht ik, met een priemende thermometer in mijn donkerste holte.

Ik hou niet van ziek zijn. Vroeger wel. Toen kreeg ik warme chocomelk en een cadeautje, meestal een brandweerwagen. Als ik dan 10 brandweerwagens had, speelde ik Tschernobieltje. Ik stak een aluminiumschaal gevuld met bestek in de microgolf. En wanneer het explodeerde, kwam ik ter hulp. Sinds dat voorval krijg ik enkel nog rode sokken.

Nu lig ik in de zetel, zonder rode sokken, zonder chocomelk met 5 gillende kinderen rond mij. Mijn hoofd bonkt open en toe. Ik sluit mijn ogen, en droom van de goede oude tijd.