Kerstshoppen

“Wat een grote doos.” zei de een
De andere stond wat rond te draaien.
“Ja, niet slecht, en tis een met kleur”
“Zie, zie, teletekst zit er ook al op”
“Sjiek sjiek”

De twee zwervers stonden zich nog wat te vergapen in de hall.

De dame die de tv-doos bij zich had, voelde zich merkbaar niet op haar gemak. Voor zich uitkijkend, hoopte ze dat haar date vlug kwam.

“Je weet maar nooit met die daklozen. Voor je het weet zijn ze met de tv gaan lopen.” spookte door haar hoofd.

Wat een kortzinnigheid van haar. De tv interesseerden hen niet. Ze keken alleen maar naar de doos. Daar konden ze tenminste wat mee aanvangen.

Bier hier

Is het naïef van me om te denken dat er ook waterbedden zijn die je met bier kan vullen? Ik vond alvast het Waterbed Beer.

Een welgemeende dankjewel

Het Kleine Zicht eindigde 23ste (van de 50 geslecteerde weblogs) voor Site van het Jaar 2005.

Dit kon enkel met jullie steun. Bedankt aan alle stemmers, aan alle mensen die reklame maakten om op deze blog te stemmen en uiteraard ook bedankt om deze blog te bezoeken.

Dank u, bedankt en een welgemeende merci.

Hannibal Gent

Sla eens een praatje.

Morgen vindt de nominatie voor Site van het jaar 2005 plaats. Me mentaal voorbereid met songs als 'fien waar is mijn feestneus' en 'zit mijn jasje goed, zit mijn dasje goed' denk ik de glitter en gletter wel aan te kunnen.

Ondertussen heb ik iets leuks leren kennen op MSN. Voeg encarta@conversagent.com aan je buddylist toe en je hebt zomaar een gratis online encyclopedie die je kan raadplegen. Je typt je vraag in of chat met het programma. Erg handig!

Misschien weet hij wel wie de winnaar van Site van het Jaar 2005 wordt? ;-)

Lijdens-weg

Ploeterend door de eenrichtingstraten van Kortrijk bereikte ik de ring. Met een soepele beweging schakelde ik naar vijfde. Even gas bijgeven voor ik de autosnelweg oprijd, dacht ik.

Het ene verkeerslicht na het andere dwong me echter op het rempedaal te duwen. Dat vond ik knap lastig.
4 lichten verder en een halve koe rijker aan mijn bumper, had ik de remreflex eindelijk onder de knie. De wagen schudde toch al minder hard bij de manoeuvres.

Op het einde van de ring zag ik witte strepen op de baan. Netjes naast elkaar en even lang. Het begon me te dagen dat ik deze streepjescode ook in de bebouwde kom tegenkwam. Zebrapad heette het daar. “Een verloren gelopen zebra”, mompelde ik.
Ik draaide het raampje open en gooide het koekjes toe.

Met gierende banden scheurde ik de oprit op. Zwaar draaiend aan het stuur liet ik mijn Saxo 180 graden draaien. Daar was de oude vertrouwde E 17. Een stippellijn toonde me de weg uit deze hel.

Comedy

Het is mooi geweest. Het kleine zicht verschijnt weer elke maandag. (meestal update rond 22u).

Gisteren was er geen publicatie omdat ik van 6 u ‘s ochtends tot 1u ’s nachts op de baan was.

's Avonds was het studentenavond in Kortrijk met gratis comedy in de verschillende café’s over de Leie. Tof hoor, Nigel Williams, Stef Vanpoucke en Bert Koster gezien. Trisha Jacobs speelde ook, maar heb ik voor een keertje overgeslagen. Talentvolle madam trouwens, met in haar show een vette knipoog naar de USA.

Merendeel van de spelers kan je terugvinden op: http://www.123comedyclub.com/
Bezoek ook: http://www.kortrijkstudentenstad.be/comedy1.html

Tot maandag!