maandag 30 mei 2005

Groggy

Twaalf uur. Mijn moeder kwam mijn kamer opgestormd en trok het rolluik op. Het felle licht deed mijn droom verbleken. “Opstaan!” gilde ze.
Ik kreeg amper mijn ogen open. Toen ik eindelijk uit het bed stapte, voelde ik me groggy. Het bier van gisterenavond begon zijn tol te eisen. Een tropical party met happy hour had me de das omgedaan. Gelukkig geen hoofdpijn – dat heb ik enkel bij Roman pils- of kotsneigingen.

Alleen het lome gevoel blijft achter. Het is alsof je hard terug in de realiteit gegooid wordt, zonder feestgedruis en mooie meiden. De leegte heeft me in haar macht. Juist slapen brengt redding.

maandag 23 mei 2005

Onrust in het onderwijs

De twijfel slaat toe. Verbijsterd hoorde ik op de radio dat de vervangingspool afgeschaft is.
Bij de vervangingspool worden potentiële leraren voor een jaartje toegewezen aan een school, maar kunnen zij evengoed opgeroepen worden voor interiemwerk in andere scholen. Op het moment dat deze leerkrachten geen les geven, kan de toegekende school de leerkrachten inzetten voor alternatieve taken.

De belangrijkste troef van deze pool, was ongetwijfeld de werkzekerheid voor 1 jaar. Zonder deze pool zullen leerkrachten die niet vastbenoemd zijn of die geen jaarcontract gekregen hebben week na week in angst leven zonder garantie op werk en inkomen.
Anderzijds geef ik toe dat het systeem duur was en dat scholen wel wat misbruik maakten van de poolleerkracht. Toch blijft de vraag welke gek werkloos gaat wachten tot hij misschien ooit eens opgeroepen zal worden om een andere leerkracht te vervangen. Ik alvast niet.

zondag 15 mei 2005

Supernanny

Alweer een wansmakelijk programma van formaat. Zoek in Vlaanderen marginale ouders met bijhorende onhandelbare kinderen, stuur er een psychologe met wijsvingertje op af en je hebt een kijkkanon. Zondagavond maakten we kennis met de familie Levert. Papa Serge en mama Els hadden een probleempje met hun twee zonen. Om er maar eentje op te noemen: ze wilden niet slapen. Gelukkig had papa Serge een geheim wapen om de kleine mannen het zwijgen op te leggen: de sloef. En als ze overdag niet braaf waren, gooide mama Els ze in de kelder. Opgeruimd staat netjes.

En oh, wat waren ze aan het jammeren omdat ze van psychologe Wendy 10 minuten tijd moesten uitrekken om kinderverhaaltjes voor te lezen. “10 minuten!” bulderde de papa, “weet jij wel hoeveel tijd dat dat is?” En dat was dan in het verkeerde keelgat van Wendy geschoten: “Nou, dan moest je maar geen kinderen maken” zei ze. Daar haalt ze iets aan. Kinderen maken kan het kleinste kind, maar ze opvoeden, ho maar…

Hier wringt het schoentje. Een lul mag erop los neuken zonder dat een maatschappelijk assistent aan hem zal vragen of hij ze ook kan opvoeden, maar een kinderloos koppel dat een kind wil adopteren wordt als een gangster ondervraagd, inclusief inspectie van de woning. Daarna worden het dat paar op hun opvoedtalenten geëvalueerd.

Nou, dat noem ik discriminatie.

Als uitsmijter opende VTM nog een stinkend potje binnen de twee hun relatie. Schaamteloos zoomde de camera op Serge in die even aan heel Vlaanderen bekende dat Els een scheve schaats reed. Smossen, noemde hij het.

Gelukkig bleef het in de woonkamer, Serge. De kijker was wellicht op dat moment naar het toilet en hey, de tram (waarop je vrouw chauffeur is), nemen ze al even min.

Foto's en uitleg vind je hier

Dit was reeds de publicatie voor maandag, maar Supernanny zenden ze nu eenmaal op zondag uit...

maandag 9 mei 2005

Samen in de file, ja gezellig

“Verdomde file” mompelde ik aan de afrit Gent-Centrum. Al maanden is het daar bumperkleven door wegwerkzaamheden. Op zulke momenten pulk ik wat in mijn neus of kijk ik in het rond, met het snot al aan mijn vingers. De dame voor mij opende haar beautycase. Zoals geen ander, tuitte ze haar lippen en deed er lippenstift op.

Alweer een vrouw - statistisch gezien heb je 1 kans op de twee dat het een vrouw is- achter me zat luidkeels mee te gillen met een deuntje op de radio. Het was zeer aandoenlijk en voor ik het wist, had ik mijn duim al in de lucht opgestoken. Madonna in spe lachte en zong lustig verder.

Bij Blokker kennen ze deze taferelen. Zij hebben in hun aanbod kartonnen verkeersdriehoeken met daarop pictogrammen. De bedoeling is dat je het gewenste pictogram neemt en het dan toont aan je lotgenoot in de file. De ene pictogram is al bruikbaarder dan de andere. Mijn favoriet is alvast het pictogram: mijn telefoonnummer is …./ …….

Benieuwd of dit initiatief de files interactiever gaat maken.


PS: aan de zangeres met nummerplaat JQF puntje puntje puntje, zin in een duet?

zondag 1 mei 2005

Triologie

We gaan er even uit voor de broodnodige boodschappen

Schildpad (1) (wmv bestand)

Schildpad (2) (wmv bestand)

Sorry mannen, het derde filmpje macheerde niet, dus heb ik het eraf gehaald.