Supernanny

Alweer een wansmakelijk programma van formaat. Zoek in Vlaanderen marginale ouders met bijhorende onhandelbare kinderen, stuur er een psychologe met wijsvingertje op af en je hebt een kijkkanon. Zondagavond maakten we kennis met de familie Levert. Papa Serge en mama Els hadden een probleempje met hun twee zonen. Om er maar eentje op te noemen: ze wilden niet slapen. Gelukkig had papa Serge een geheim wapen om de kleine mannen het zwijgen op te leggen: de sloef. En als ze overdag niet braaf waren, gooide mama Els ze in de kelder. Opgeruimd staat netjes.

En oh, wat waren ze aan het jammeren omdat ze van psychologe Wendy 10 minuten tijd moesten uitrekken om kinderverhaaltjes voor te lezen. “10 minuten!” bulderde de papa, “weet jij wel hoeveel tijd dat dat is?” En dat was dan in het verkeerde keelgat van Wendy geschoten: “Nou, dan moest je maar geen kinderen maken” zei ze. Daar haalt ze iets aan. Kinderen maken kan het kleinste kind, maar ze opvoeden, ho maar…

Hier wringt het schoentje. Een lul mag erop los neuken zonder dat een maatschappelijk assistent aan hem zal vragen of hij ze ook kan opvoeden, maar een kinderloos koppel dat een kind wil adopteren wordt als een gangster ondervraagd, inclusief inspectie van de woning. Daarna worden het dat paar op hun opvoedtalenten geëvalueerd.

Nou, dat noem ik discriminatie.

Als uitsmijter opende VTM nog een stinkend potje binnen de twee hun relatie. Schaamteloos zoomde de camera op Serge in die even aan heel Vlaanderen bekende dat Els een scheve schaats reed. Smossen, noemde hij het.

Gelukkig bleef het in de woonkamer, Serge. De kijker was wellicht op dat moment naar het toilet en hey, de tram (waarop je vrouw chauffeur is), nemen ze al even min.

Foto's en uitleg vind je hier

Dit was reeds de publicatie voor maandag, maar Supernanny zenden ze nu eenmaal op zondag uit...