Sms naar 3400 voor het goede doel

10 afleveringen lang hield De Pauw ons een spiegel van het BV-schap ons voor. Niet zomaar een spiegel, maar eentje dat alles vervormt.

Reeks 2 zit erop. Het heeft me niet onberoerd gelaten. De ene keer juichte ik het programma toe, de andere keer moest ik kotsen. Op een gegeven moment vond ik de afleveringen zo slecht dat ik een ongecontroleerde stuiptrekking kreeg en wegzapte. Het heeft me twee weken gekost om weer naar het Geslacht De Pauw te kunnen kijken.

Uiteindelijk heeft mijn psycholoog me erboven op gekregen en heb ik de andere afleveringen toch bekeken.

Gisteren heeft De Pauw beslist alle twijfels bij mij weggeveegd. Tine beviel in deze aflevering en het geslacht had dit evenement wel heel groots gezien. Met live reportages, een meute gillende mensen voor het ziekenhuis, een callcenter en een single voor het goede doel wou de familie Vlaanderen aanzetten om te sms’en naar 3400, te bellen naar een Proximusnummer of te storen op een dubieus bankrekeningnummer. Zelfs de Vlaamse Gemeenschap deed een storting van de volle 50 (vijftig) euro.

Een vette knipoog dus naar de stort-eens-voor-het-goede-doelshows. De Pauw zou in hun geval het geld gebruiken om allerlei materiele zaken voor de kleine te kopen.

Er werden wel zware uppercuts uitgedeeld: heel even werd er in de single de melodie van tsunami 1212 verwerkt en daarna haalde Bart zwaar uit naar de Derde landen “waarom zou je storten voor een derde wereldland, want dat geld gaat toch naar corrupte regeringsleiders”. NGO’s zullen hier groen om lachen.

Een wrange smaak had het wel, maar iets minder vettig dan Toast Kannibaal of Je bent wat je eet. Alleen wat pikant en soms verslik je je erin. Benieuwd of De Pauw zich niet verbrand heeft met deze killerparodie en of we hem nog in andere programma’s als de echte De Pauw zullen zien. Ik kijk al uit naar een Kom op tegen kanker show met De Pauw als gast(presentator).