Twee lappen vlees

Op zoek naar mijn dagelijkse calorieën stopte ik vandaag aan een hamburgerrestaurant. Onder het motto, hoe vettiger, hoe prettiger, kocht ik me twee dikke burgers met extra dipsausjes. “Een cola-light” hoorde ik een jongedame naast me vragen. Alsof dat bij je pak friet, drie pakjes mayonaise en die twee vetdruppende hamburgers nog opbrengt, dacht ik. Ik liet me niet uit mijn lood slaan door deze wansmakelijke daad, en bestelde me een halve liter real stuff.

Slurpend aan mijn cola keek ik naar de voorbijgaande mensen. Hoofdzakelijk vrouwen. Met uitzicht op de besteltoog, had ik de meest strategische plaats gevonden. Het ene kontje na het andere wiegelde naar mij. Wegzwijmerend door de overdadige vleesshow, kwam het kwijl mijn lippen tegemoet. Het kon me niet deren dat de mayo over mijn kaken liep. Het enige wat telde, was: lachen en mooi zijn, woohoo…

Koopje

Mijn zus en haar vriend zijn in de USA op vakantie. Ik had hier en daar al gehoord dat hightechspulletjes in Amerika goedkoper waren dan in België. Niet dus. Of teminste toch niet voor low budget products.

Binnen enkele weken ga ik me een digitaal fototoestel kopen, maar als arme student kan ik er niet meer dan 160 euro voor neerleggen. Veel keuze heb ik niet, maar bvb. de HP Photosmart 635 valt nog net binnen mijn budget. Bij Computercheckpoint
verkopen ze het toestel aan 149 euro. Nu, op de Best buy site vond ik hetzelfde toestel terug aan 149 US dollar.

Mmm... toch maar beter in België kopen, dan?

BCC

Ik kreeg gisteren een mail van Sinex. God weet wat dit bedrijf doet en hoe ze aan mijn adres gekomen zijn, maar ze vonden het wel nodig me op de hoogte te houden van hun adreswijziging. Ik stoor me niet erg aan zulke informatie. Na een tijdje geraak je het wel gewoon dat onbekende bedrijven je mailen. Wat ik wel grof vind, is de pure schending van de privacy. Je mag drie keer raden waar ze de adressen van de groepsmail geplaatst hadden (en het was niet BCC)

Lezen die bedrijven dan de Clickx niet? Of hebben ze geen cursus Outlook/Lotus gevolgd?

België hinkt al jaren achter op correcte communicatie. Zowel schriftelijke als verbale vorm. Volgens de standaardregels die ik leerde in mijn opleiding Onthaal-PR zou een bedrijfstelefoon maximaal 3 keer mogen rinkelen; zou je begroet moeten worden met de combinatie:" goeie(tijdstip)-bedrijfsnaam- met (voornaam receptionist), hoe kan ik u helpen?"

Het kan belachelijk klinken, maar het heeft zijn redenen, vooral de goeiedag is belangrijk, omdat dit het sein geeft dat het gesprek begonnen is. Hoeveel keer heb jij het al voorgehad dat ze onmiddellijk beginnen met de naam van het bedrijf en dat je het maar half verstaan hebt? Dat is de reden waarom eerst een begroeting moet komen en dan bedrijfsnaam. Zo heb je de bedrijfsnaam goed gehoord.

We zullen maar niet spreken over de hoeveelheid dat je mag doorverbonden worden(maximaal 2 keer) en de wachttijd, maximaal 30 seconden tot 1 minuut. Indien het langer duurt zou de receptionist je elke halve minuut moeten contacteren en vragen of je nog een ogenblikje hebt. Klant is koning, dus vraag je het hem en beveel je het hem niet om een ogenblik te hebben.

Er zijn zoveel theorietjes, maar sommige dingen zouden het (bedrijfs)leven toch gemakkelijker maken.

Computerspelletjes

Gisteren stuurde een kameraad me de url door van een online computerspelletje. Doel van het spel: zoveel mogelijk mensen doden door jezelf te laten ontploffen. Het deed me onmiddellijk aan trainingsmateriaal van Alqaeda denken. Zij hadden toch ook immers 9/11 met een flightsimulator voorbereid?

In hoeverre is het nog verantwoord dat zulke gewelddadige spelletjes gespeeld worden? Er zullen altijd voor- en tegenstanders zijn. Hoever kunnen spelletjesmakers gaan? Mensen neerknallen is ingeburgerd, net zoals pinguings meppen, maar how about zelfmoordterroristje spelen? Hey, wist je (althans volgens Clickx)dat er begrippen bestonden zoals fraggen en lags? Fraggen zou volgens hen betekenen: iemand doodschieten. 1 Frag = 1 lijk. Lags zijn gewoon vertragingen bij een te trage [internet] verbinding

Ik kijk al uit naar de naam voor lijken in stukjes. Tellen ze dan enkel het aantal slachtoffers of worden de stukjes geteld?

Kaboem!!!

Doom III

ID software

Politie

Volgend artikel is zo waanzinnig dat er geen extra woorden voor nodig zijn:

Twee Albanese mensensmokkelaars ontsnapt

10:05:24

BRUSSEL - Twee Albanese mensensmokkelaars, die in de nacht van maandag op dinsdag bij zoekacties op parkings van de E40 en de E411 werden opgepakt, zijn vanmorgen ontsnapt. De twee zaten in een celwagen opgesloten omdat in de kazerne van de federale politie in Asse de voorbije nacht geen cellen meer vrij waren en het te laat was om hen naar de gevangenis te brengen.

Een woerdvoerster van de politie gaf op het VRT radionieuws toe dat de bewaking van de celwagens te wensen overliet. De smokkelaars konden uit de celwagen ontsnappen.
Gisteren werden in totaal 20 Albanese smokkelaars opgepakt.


26/05/2004 - belga - llc -De Standaard Online

Studio Brussel nieuws om 14u00: De twee werden bewaakt door 9 agenten.

Ziek op commando

Ik ben een beetje ziek, amandelontsteking. Als elke bezorgde mens bezocht ik een arts. Dat deze niet op elk tijdstip van de dag beschikbaar zijn, was te verwachten. Bij mijn zoektocht ben ik 4 praktijken voorbij gereden en iedere keer waren ze nog niet open; het was nochthans al half 5 's avonds. Whatever, het meest frappante was bij een arts die enkel op afspraak werkt en me vroeg of het dringend was. Nu ja, dringend is zo een subjectief begrip. Ik verlangde niet dat ik stante pede geholpen werd, maar toch op zijn minst diezelfde dag nog. Blijkbaar ging dat niet en zou ik 2 dagen later mogen langskomen? What the? Is het dan de bedoeling dat ik me vandaag al wat slecht begin te voelen om overmorgen bij een dokter te kunnen gaan? Of straffer, vandaag gezond een afspraak maken voor overmorgen voor het geval dat ik ziek zou worden...

Eigenlijk mogen we in België nog niet klagen. In Nederland krijg je een arts toegewezen en als je daar iemand nodig hebt, moet je eerst bellen; wordt er aan de telefoon een analyse gemaakt en op basis van die diagnose krijg je een afspraak. En dan staat Nederland bekend voor het alles mag en alles kan principe, maar een eigen arts kiezen zit er net niet bij.

Thesis

Gisteren ben ik naar Gent geweest. Thesis gaan indienen. In het heenrijden met mijn autootje, kwam ik de ene verkeersagressie na de andere tegen. Zo stond ik op een baan te wachten om links te kunnen afslaan. De auto's reden me rechts voorbij. Geen probleem zou je denken, ware het niet dat ze hiervoor schaamteloos op een fietspad reden en dat er juist voor mijn wagen een oudere dame op datzelfde fietspad stilstond. Je moest die automobilisten zien stunten om de dame net niet te raken...

De gebruikelijke sandwitchtechniek op de autostrade zal ik maar even terzijde laten. Het komt er gewoon op neer dat ik van het eerste naar het tweede rijvak wou omdat een vrachtwagen zou kunnen oprijden op de autostrade en dat er zo een zak op het tweede reed die het vertikte om op het vrije derde rijvak te gaan. Dankuwel meneer of mevrouw de zak dat ik mijn boel mocht dichtgooien, dat de vrachtwagen zijn boel mocht dichtgooien, half op de oprit, half op het eerste vak. Hopelijk bent u veilig thuisgeraakt.

Naar de winkel

Als ik al eens thuis ben, stuurt mijn moeder me met een verfrommeld boodschappenlijstje en een halve kilo muntstukjes naar de winkel. Vandaag was het weer zover. Half 9 opstaan. Half 10 kuierend door de winkelgangen op zoek naar petit gervais (sic volgens mijn moeder haar lijstje), banaan 2, peren 2, soja flan geel 4 p., koek, saté 2 saus, lentesla en ? Het vraagteken staat voor mijn charcuterie. Het past wel wat in de stijl van het winkelen. Het is altijd een verrassing met wat je buiten komt. Het begon al goed met het nummertje trekken. 85 had ik, en 'ze bedienden' 69. Enfin, tijdens het wachten kon ik mijn zoektocht aanvatten. De bananen had ik snel te pakken... alleen, verplicht te kopen per 4 stuks. De 2 peren gooide ik met gemak in een zak, drukte op t knopje en floep, de rekening die ik op de zak moest plakken, rolde uit de weegschaal. Voor de sojaflannekes ben ik voor een keer kleurenblind geweest. De gele waren op, so I bought the brown one...
Mijn moeder had zo'n mixpak met koekjes gevraagd. Ik wist wel wat ze bedoelde, maar je raadt het al, die waren ook op. Dan maar een ander pak. De saus vond ik niet, dus dat werd zoet zure saus. Eindelijk 85. Vlug mijn satés, lentesla en lunchworst besteld. Met de gebruikelijke 20 grammen extra bij de lunchworst.
Als straf heb ik de kassierster een halve kilo muntstukjes rijker gemaakt, en dat voor het volle bedrag van 17 euro en 89 cent.

Afkickverschijnselen

Mijn ouders zijn net thuisgekomen, na een 4 daagse aan de zee. Net als een kind heb ik tijdens die periode alles uitgespookt wat ik in een normaal leven niet zou doen. Cola en pizza als ontbijt om 14 u. Tot 5 u gechat op een van de zovele kanalen, en homeparty's gehouden. Tis maar wat je een party noemt, natuurlijk. Mijn vrienden en ik zijn al tevreden met bier en chips. Het mooie vrouwvolk nemen we er graag bij, maar er is nu eenmaal niet zo veel bierdrinkend vrouwvolk in Vlaanderen. Op eentje na dan...

Het speelpleinwerk heeft hier een gat in de markt gevonden. In plaats van ordinaire (meestal slecht gebakken) wafels en cake verkoopt het bier. En niet zo maar bier, nee nee, degelijke goudkleurige vloeistof met een sterkte van een Duvel.

België bierland?