zaterdag 17 juli 2004

Het complot

De VLD is boos van de onderhandelingstafel opgestapt.  De Gucht had het scenario uitgedokterd om tijdig naar de Gentse Feesten te kunnen gaan.  Verhofstadt had ‘m eergisteren getelefoneerd.
 
“Karel, zaterdag Gentse Feesten.  Ge kunt maar zien dat ge er zijt voordat de stoet vertrekt.”
“Ja maar, Guy, ik zit midden in een meeting.”
“Moet je je niet aantrekken, Karel.  De kiezer kan nog wel een dagje wachten. Verzin maar wat.”
 
Karel had er een slapeloze nacht aan overgehouden.  Hoe kon hij nu uit de vergadering ontsnappen?  Spijbelen was uitgesloten, want voor elke afwezigheid moet een doktersbriefje of een briefje van de ouders aan de formateur voorgelegd worden.  Zijn mama zou het zeker niet goedkeuren dat hij met Guy zou pintelieren.  Aan haar moest hij het beslist niet vragen.  Een dokter kon hij ook niet bellen, want wanneer deze huisarrest zou voorschrijven, kon hij weer niet op stap.  Er zat niks anders op dan naar de formatiegesprekken te gaan, met veel tegenzin weliswaar.
 
Leterme vertrouwde het zaakje niet.  De VLD had nog geen practical joke uitgehaald.  De vrees was blijkbaar terecht, maar de achterliggende reden zal hij niet gekend hebben. 
 
Karel heeft het slim gespeeld, want wat las ik deze avond in De Standaard?
VLD-voorzitter Karel De Gucht gaf zaterdagmorgen op de VRT-radio te kennen dat hij dit weekend even rust wil nemen, waarmee ook hij aangeeft dat er voor maandag normaal gezien geen akkoord uit de bus komt. Naar de Gentse feesten kunnen ze nu wel gaan, maar ik hoorde net dat Guy niet op de tribune zat om naar de stoet te kijken.  Zou Leterme iets van het complot opgevangen hebben?