dinsdag 6 juli 2004

L

“beep beep” pruttelde de gsm. Ik had ‘m nog maar 5 minuten geleden gekregen van mijn werkgever.
“Dit is een test” stond er in de sms, getekend met een geheimzinnige L.
L, L, wie zijn naam begint er nu met een L? Ik wierp een blik naar mijn twee mannelijke collega’s, maar niks deed vermoeden dat hun naam met een L begon. Mocht het nu nog een G geweest zijn. Mensen wiens naam met een G begint, haal je er zo uit. Meestal zijn dat hard zwetende neuspeuteraars in een veel te nauwe geruit hemdje met witte sokjes, maar voor L mensen bestaat er zo geen definitie. Misschien is het wel een vrouw, of is dat nu net te veel gehoopt? Alleszins, het zou wel passen in mijn theorie. Vrouwen vallen immers haast niet te omschrijven als pakweg hard zwetende neuspeuteraars in een veel te nauwe geruit hemdje… Onlangs zag ik wel een dame die ik in de goed-fout categorie zou plaatsen. Dat meisjes een tafellaken met bloemenmotief kopen, kan me niet schelen, maar dat ze dat dan per se rond hun middel willen binden, is me te veel…Hopelijk hebben zij geen L-naam.