Fiets

Sportief als we zijn - de ene al wat meer dan de andere en bij mij is het enkel een vaag begrip dat voorkomt in de woordenboek- besloten we met de fiets naar de Lokerse feesten te rijden. Dikke ambi op de kaai, goed bier op de Fonnefeesten en in de Irish pub en leuke sfeer op de afterparty in T-klub. Dat ik de volgende ochtend vroeg uit de veren moest, wou ik me even niet herinneren.

( Uiteindelijk heb ik de volle 3 uren geslapen. De rest ga ik binnen enkele minuten proberen in te halen, ook al kunnen die paar uurtjes een halve nacht niet compenseren…Het geeft me gewoon een psychologisch goed gevoel.

Dit even terzijde. Ik wou het gewoon over onze sportactiviteit hebben. )

Bij alles is er een tijd van komen en van gaan. Dat laatste had ik niet zo goed begrepen en met een beetje hulp van mijn kameraden ben ik voor de terugtocht toch aan de fietsen geraakt. De eerste tien meter reden Ignuz, Sven en Stijn op hun bagagedrager, maar dat zag ik niet zitten. Ik demarreerde liever. Stijn bleef mooi in mijn wiel hangen. Hij waagde het zelfs om naast mij te paraderen… En toen liep het goed fout. Om de een of andere reden, wou laatstgenoemde de zwaartekracht uitproberen (waarschijnlijk om te zien of deze nog bestond).
Ik heb steeds de wetenschap gesteund, vooral als anderen proefkonijn zijn, maar ik werd blijkbaar Chinese vrijwilliger. Een hand duwde op mijn schouder en een wiel raakte mijn achterwiel. De zwaartekracht bestond wel degelijk nog. Als een eerstejaarscursist schoolslag lag ik de spartelen op het asfalt, mooi binnen de lijntjes, alleen was er geen redder en had ik mijn zwembandjes niet aan.

Bij deze wil ik u mededelen dat het onderzoek van Stijn succesvol afgerond is. Hij is nog steeds op zoek naar kandidaten voor komende projecten.