Ons Zosiane

Het was me wat, ons Zosiane. Al jaren lang leefde de vrouw van Coit uit Thuis in mijn geest als een kleine mollige 40-iger met een dot haar op haar kop. Zo eentje dat een schort aantrekt bij het koken en haar dagen weet te vullen met garen en wol. Spontaan wordt mijn visie vertroebeld door sterk neergezette figuren zoals Carmen uit De Kampioenen, de Kotmadam uit het gelijknamige programma en een Ida uit Lili en Marleen.

Ik koesterde haar op mijn manier … tot gisteren. Voor het eerst liet TV1 de dame in vlees en bloed los op het publiek. Een poepchique, fijne madam waarvan ik me afvroeg waar een Coit zoiets opgescharreld had.

Heel mijn droom aan diggelen. De magie zit juist in het onbekende. Kijk maar naar Samson en Gert. Zij hebben de onbekende vrouw gelanceerd, of heb jij Madeleine in je kinderjaren gezien? Ik in mijn Samson-periode alleszins niet…

Mocht ons Zosiane op een waardige manier neergezet geweest zijn, zou ik er nog mee kunnen leven, maar in haar luttele 1 minuut verschijning viel ze 2 keer uit haar rol. Dat heb je natuurlijk met soaps. Flat characters en fast consumption.

Pas op, de VRT heeft een belangrijke taak te vervullen. In deze Take Away menu’s zitten blijvende maatschappelijk relevante aspecten zoals dronkenschap, migratie, scheidingen, vrouwenmishandeling, … en dat allemaal ten goede van ons zodat de thema’s bespreekbaar zouden worden. En wat doet de consument? Kijken en dumpen. Daar gaan die waarden dan… samen met mijn Zosiane.



Ons Zosiane
(c) VRT