Toni-Pony

Ze stond wat te wiebelen in het deurgat. Het zonlicht scheen op haar haar.
“En? Zie je niks” vroeg ze. Haar oogjes fonkelden.
“Niet direct, nee”, antwoordde ik half slapend. Ik was nog maar net aan mijn ontbijt begonnen.
Ze draaide met haar hoofd en haar paardenstaart zwiepte in de lucht.
Ik dopte een stuk brood in een eierdooier.
“Nou, nee. Ik zie het niet.” en beet in de boterham.

“Mijn Toni-Pony!!” barstte ze uit, vol ongeduld.
Ik verslikte me. “Wat? Hebben we een pony?”
Ik haastte me naar de veranda om te kijken waar dat beest in onze tuin stond. Ik zag niks.
Voor alle veiligheid trok ik de deur open, om te luisteren of ik geen gehinnik hoorde. Enkel fluitende vogels en een voorbijdonderende vrachtwagen bereikten mijn oorschelpen.

“Waar is dat beest?” vroeg ik.
“Sukkel! Zie je nu echt niks aan mij? Ik heb een paardenstaart!! Of denk je soms dat dat ding er op een nacht tijd aangroeit!” Ze rende kwaad weg.

Verbijsterd stond ik aan de grond genageld. “Ik dacht echt dat het een pony was” stamelde ik.

De laatste dagen loopt ze nogal geprikkeld rond. Eerst waren het haar te kleine borsten en nu dit.

Tijd voor een charme-offensief, dacht ik.

Na wat gegoogeld te hebben vond ik het mirakel. Blijkbaar had ze op Tel Sell zo’n staart gekocht. En in de catalogus vond ik wel wat bruikbaars

Happy Hangers !!!

Helaas niks met borsten te maken, maar dat heb je met teleshops. Die gebruiken wel vaker misleidende namen.

Uiteindelijk koos ik voor haar de Natural Bra.

Toni-Pony

Natural bra

(c) Tel Sell