Schone Slaapster

Daar zat ze dan, halfslapend op de trein naar Antwerpen. Ik ken haar niet. Stiekem noem ik haar Schone Slaapster. Lullige openingsvragen zoals: hoe laat is het of is dit de trein naar Antwerpen spoken door mijn hoofd. Alleen… kan ik haar daarvoor wakker maken?



Ik zou bij haar kunnen zitten en naar haar lachen, maar veel zou ze daar niet aan hebben. Guy Verhofstadt is niet de enige met een spleet tussen zijn tanden.



Ik laat haar slapen en zelf droom ik verder.