Gegratineerde zeevruchten

Voor mijn moeder's verjaardag (in augustus nota bene) en de kermis ging ons gezin uit eten. Ik had me uit mijn bed gesleurd, nog onder de invloed van de alcohol en de feestvermoeidheid. 'k Had net 11 u fuiven in de benen en meerdere liters vocht van de fuif.

(Ik geloof er trouwens sterk in dat bij het dansen je evenveel liters vocht verliest als dat je inneemt. Mijn dokter zei ook dat vocht het belangrijkste element is om te leven en ik volg deze raad nauwgezet op. Dit geheel terzijde)

Geeuwend van de honger zat ik aan tafel in een chique restaurant waar ze nog niet van een rookvrije zone gehoord hebben. Op de menukaart vond ik een lichtverteerbare maaltijd, tevens mijn ontbijt: gegratineerde zeevruchten.

Een paar mossels en inktvissen zouden niet zwaar op de maag liggen, dacht ik.

De kok dacht daar anders over. Ik kreeg namelijk een kuip vol met grote visstukken waarbij elk berenjong met 1 stuk al voldoende zou hebben. Ik kreeg 8 brokken.

Ondanks mijn teddyberenfiguurgehalte kon ik de vis niet de baas. Een paar happen en twee stukken later heb ik forfait gegeven.

Alsof mijn moeder het geroken had, had ze voor de volgende dag ook vis voorzien. Gelukkig kon ik haar toch overtuigen om van deze menu af te zien.

Volgende keer probeer ik een van de kindermenu's...