Perron

Ik had keihard kunnen weglopen toen de migranten het perron opkwamen, maar een of andere gedachte besliste anders over mijn gedrag. Eentje kwam naast mij zitten en zei warempel een goeiavond. Ik begroette hem terug, omdat mij dat zo geleerd is.

" we gaan niet op de trein mogen " begon hij. "Mijn vrienden en ik hebben ruzie gemaakt met de conducteur"

"das niet slim" antwoordde ik

" hij was racistisch "

de vier anderen stonden wat verder onnozel te doen.

"ik kan er niet over oordelen " zei ik rustig "ik was er niet bij en weet niet wat er gezegd is "

Dat leek hij wel te begrijpen.

We raakten in een gesprek waarbij beiden vragen stelden. Schuchtig kwam hij zelfs bij me zitten op de trein, terwijl zijn vrienden in de wagon aan het rondlopen waren.

Het was een rare belevenis: een migrant die even uit zijn groep trad om een praatje te maken. Zou je niet veel jongeren nageven. (en hij betaalde netjes zijn ticket toen de conducteur de kaartjes kwam controleren).