maandag 18 september 2006

24 u

19u30: ik schoof in het gemeentehuis aan voor mijn nieuwe identiteitskaart. Blijkbaar was ik niet de enige. Maar liefst 20 man zat daar. Het zette me wat aan het denken. Een werkende mens is overdag niet thuis, wat concreet wil zeggen dat hij dan niet naar de winkel kan. Ook andere diensten en verplichtingen kan hij op dat moment niet verkrijgen/vervullen. Een oplossing zou dus zijn dat ofwel winkels en dienstencentra pas ’s avonds opengaan, of dat deze 24 op 24 bereikbaar zijn.

Mocht alles dan toch 24u op 24 mogelijk zijn, betekent dit in een klap een vermeerdering van jobaanbiedingen. Het ene deel van de bevolking werkt overdag; de andere ’s nachts. Met enige flexibiliteit tussen: uitsluitend dag- of nachtdiensten of een wisselend uurrooster.
Ook over de kleine zelfstandige heb ik nagedacht. Die kiest gewoon of hij een dagwinkel of een nachtwinkel openhoudt. Het publiek verschilt toch. Als de daggroep in winkel A shopt, zal deze niet de behoefte hebben om ’s nachts nog eens boodschappen te doen in nachtshop B. Het klantenverlies door concurrentie is minimaal. Het argument dat de "kruidenier" 7 dagen op 7 open moet zijn, is ook te verwaarlozen. Het klantenprofiel van zijn klanten verschilt met die van een grootwarenhuisklant. Nota bene, de grootwarenhuizen zijn al 7 dagen op 7 open (cf. Delhaize)

Maar goed, om de socialisten een beetje te sussen, heb ik ook een iets roder alternatief.
Enkel de niet-actieven in de maatschappij kunnen nu tussen 9 en 5 netjes hun boodschappen doen. Als deze niet-actievelingen zich echt nuttig willen maken, kunnen zij misschien de boodschappen van de werkende mens doen, inclusief gaan aanschuiven in de post, het gemeentehuis, de bank en andere tijdrovende instanties. Ik ben alvast voorstander. Ik betaal ze wel met dienstencheques.