Kim

“Ze hebben gemakkelijk spreken!” schreeuwde Kim haar vader toe. Ze had nog maar net de hoorn dichtgegooid.
“Jaren lang heb ik bij Belgacom gezeten. Ik betaalde mijn abonnementsgeld. En nu laten ze mij stikken! En dan maar in hun reclame zeggen: soms blijf je beter waar je bent, bij Belgacom bijvoorbeeld, maar omgekeerd, ho maar!”
“Kalm, kalm” suste Lei. “De bruine Friet, de frituur op de hoek, wil je sponsoren, gewoon een puntzak op je rug en hij betaalt.”
“De bruine Friet? Ben je helemaal op je kop gevallen? Die man weet nog niet eens het verschil tussen ketchup en mayonaise…” gilde Kim.
“En wat met dikke Rik?” opperde papa Clijsters.
“Ja,hallo. Dan moet ik met zo’n varkenskop op mijn lijf rondlopen.”
Elke wandelde net binnen, nog de laatste restjes van haar frikadelworst aan het inslikken.
“Nou, dat zou je niet misstaan” broebelde ze.
“Papa!!!” jankte de oudste “ ze pest me weer!!”
“Kom, kom, wees toch es wat zachter met je zus, Elke, ze heeft het al hard genoeg. Kijk, ik zal straks horen bij Tuur de bakker. Ik moet nu eerst mijn voorbereiden.”

Een half uurtje later klonk er op de radio dat Kim voorlopig zonder sponsor zou spelen.