Over beestjes en wippen

“Krak” zei de sprinkhaan. Bruno Tobback zette er zijn tanden in. Het vocht drupte van zijn kin. Met de brokken in zijn mond wou hij de kijker duidelijk maken dat het voor een goed doel was. In de arme landen werden ze immers geplaagd door deze beestjes.

Het leek wel dierendag in De Laatste show; hun volgende gast, Dimitri Leue kwam zijn boek over de koningspinguïn voorstellen. Toen hij zijn sprinkhaan verorberde, kraaide hij vrolijk: “en nu de vogelspin!”

Jawel, Dirk Draulans had voor de gelegenheid een vogelspin bij. Al gauw werd er een discussie gevoerd waarom zo’n spin per se vogelspin noemt.

“Dat lijkt me duidelijk” gromde mijn vader in de zetel.
Verwonderd dat mijn vader iets over natuur zou weten, keek ik hem aan.
“Van al dat vogelen zekers, wahaahahahahaaaha”

Dirk had het over een vogel in de muil van de spin bij de ontdekking ervan en dat zo de naam ontstaan is.

Dan vond ik de uitleg van mijn vader plausibeler.

Roland Renson kwam ook uit De Laatste Showkast gevallen. Een grijsaard die veel over volkssporten geleerd had, waarvan menig kijker waarschijnlijk gniffelend zat te denken dat ie vooral supporter aan de toog was.

Ik kan het weten, want in mijn kinderjaren was ik een kaatser (korte roe!) en zo’n wedstrijd duurde wel vijf uren!
Een uur opwarmen aan de toog, een half uur spelen, pauze aan de toog, weer een half uur spelen en de resterende tijd strategieën voor de volgende match aan de toog bespreken. Zo gaat dat immers.

Roland had het over de wip en hoopte dat niet te veel Nederlanders op tv1 afgestemd hadden. Ze zouden het niet kunnen geloven wat wij allemaal al wippend doen.

Ik ben er vrij gerust in dat onze Noorderburen niet naar onze staatszender zaten te kijken. Ajax speelde. Kees en Jaap hebben tenminste nog reden om naar ’t voetbal te kijken, ook al verloor Ajax deze keer met 1-0.
Van Maxon Blewitt had ik nog nooit gehoord. De muziek was best te pruimen, alleen krijg ik bij meer en meer groepen een déjà vu gevoel. Helaas ook bij Maxon Blewitt…