Bij

“You are my sweetest downfall” galmde door de boksen. De dames vooraan in de wagen neurieden mee. De wind waaide door mijn haren. Niks kon me deren, want het was weekend. Op weg naar de Decascoop met een ticketje voor Shrek in de achterzak.
“Auw” gilde ik. Mijn vriendin zwiepte aan het stuur. De auto leek wel te dansen op de tonen van ‘De Marie-Louise’ .
“Wat is er?” Ze keek me bezorgd aan.
“Ik denk dat ik door een bij gestoken ben”
Eigenlijk was ik er wel zeker van: een angel priemde in mijn hand en een bij lag op mijn schoot rond te tollen.
Mijn eerste bijensteek.
“Moet ik nu dat gif uitzuigen?” vroeg ik
“Nee, dat is enkel bij slangen.” suste Karen
Mijn hand begon te gloeien. Ze verwijderde de angel.
“Misschien kan je het nog even ontsmetten” opperde Jana.
Ze rommelden wat in de koffer, op zoek naar de E.H.B.O.-doos.
“Nou, veel zit er niet in” mopperde ik. Een paar klevertjes en een verband.
“Zal ik er een kusje op geven?” vroeg Karen. Met haar donkerblauwe ogen ontnam ze me al een heel stuk leed.
“Ach, het gaat wel” “Mooi, dan rijden we verder. Op naar Shrek!”